ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΠΛΕΣ Ή ΥΠΟΠΤΕΣ ΑΒΑΝΤΕΣ;

Ανεξάρτητος Έλληνας πολίτης 

  Η δημοσιογραφία στην Ελλάδα, αλλά και παγκόσμια, ήταν πάντοτε μια ισχυρότατη δύναμη, που ούτε λίγο, ούτε πολύ, ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, ανάλογα με τις τρέχουσες ανάγκες του πανίσχυρου «συστήματος», διευθύνοντας με μαεστρία τις λαϊκές μάζες.

Στις ημέρες μας δε, έχει αποδειχθεί ως το σημαντικότερο υποστύλωμα του πλέον σαθρού πολιτικού οικοδομήματος, που υπήρξε ποτέ σε κράτος και άρα ο υπ' αριθμόν 1 εχθρός του απλού λαού, τον οποίον κατάφεραν να κρατούν σε ύπνωση, παρά τα δεινά που υφίσταται.

Αυτό βέβαια δεν γίνεται άνευ οικονομικού αντικρίσματος, τόσο των νονών των ΜΜΕ, όσο και των μεμονωμένων μεγαλοδημοσιογράφων, των οποίων η αναγνωρισιμότητα από το κοινό τους καθιστά «ιεροκήρυκες» των εκάστοτε κυβερνητικών, ή και άλλων συμφερόντων.

Έτσι βλέπουμε να σφετερίζονται και να λυμαίνονται τα μεγαλύτερα κρατικά κονδύλια και τις  επιχορηγήσεις, που αφορούν κρατικές διαφημίσεις, παρουσιάσεις, ημερίδες, διοργανώσεις, ενώ ταυτόχρονα δανειοδοτούνται πλουσιοπάροχα, ή διαγράφονται χρέη τους, την ίδια στιγμή που ο απλός λαός περνάει μαύρες ημέρες (και νύχτες), προσπαθώντας στην κυριολεξία να κρατηθεί στη ζωή.

Πρέπει όμως να τους αναγνωρίσουμε, ότι η «δουλειά» τους δεν είναι και τόσο εύκολη, καθόσον η εμπειρία του κόσμου από διάφορα «παθήματα» των τελευταίων χρόνων, τον έχει καταστήσει ικανό να αναγνωρίζει πλέον τις όποιες δημοσιογραφικές παγίδες.

Όχι όμως όλες και όχι αυτές που επεξεργάστηκαν με προσοχή κάποια δημοσιογραφικά μυαλά, που στη «πιάτσα» θεωρούνται κορυφαία και άρα ιδιαιτέρων χρηματικών απαιτήσεων. 

Για να μην σας κουράσω περαιτέρω, θα σας δώσω ένα παράδειγμα της τρέχουσας επικαιρότητας και εσείς μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας προσωπικά συμπεράσματα.    

Ποιός δεν γνωρίζει τον κ. Γιώργο Τράγκα και το αδιαμφισβήτητο δημοσιογραφικό του ταλέντο.
Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ακροατών και τηλεθεατών, δεν παρακολουθούν τις εκπομπές του.
Πόσοι από αυτούς δεν μπερδεύονται για τις θέσεις του, όταν π.χ. τον ακούνε άλλοτε να εξυμνεί τον Τσίπρα και άλλοτε να τον «θάβει», ή όταν ο ίδιος καυχιέται ότι είναι φίλος και ενίοτε συμβουλάτορας των κ.κ. Α. Σαμαρά και Κ. Καραμανλή και κατόπιν τους ψάλλει τα «εξ αμάξης» και ακόμα χειρότερα, να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των απλών πολιτών και της Ελλάδας και να ενεργεί πολλές φορές ανεξήγητα (;), υπέρ «κάποιων» άλλων συμφερόντων.

Θα μου πείτε, οι εκπομπές του είναι για ακροατήριο με κάποιο I.Q. μέσου βεληνεκούς, ώστε να καταλαβαίνουν τί εννοεί, όταν λέει π.χ. ότι «συμβουλεύτηκε τα πνεύματα του βουνού».

Επειδή όμως εγώ είμαι χαμηλού I.Q. πήγα στα ίδια πνεύματα και ρώτησα για το πώς εξηγούν ορισμένες αντιφατικές συμπεριφορές του, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό:

«Αγαπητά πνεύματα, πόσα χρόνια γνωρίζει ο κ. Τράγκας την επικρατούσα άθλια κατάσταση εντός των ελληνικών φυλακών;» 

 «Από πάρα-πάρα πολλά χρόνια...» μου αποκρίθηκαν μονομιάς τα πνεύματα.

«Και από πότε τον τσίμπησε η μύγα του ενδιαφέροντος, να βγάλει στην επιφάνεια την άθλια, ομολογουμένως κατάσταση εντός των φυλακών;» τα ξαναρώτησα.

Τα πνεύματα τρόμαξαν για λίγο και αφού αλληλοκοιτάχτηκαν με σημασία μου ομολόγησαν:

 «Μάλλον από τότε που μπήκε στη φυλακή κάποιος ...Λαυρεντιάδης, αλλά δεν είμαστε και πολύ σίγουρα...»

 Τα κοίταξα κατάπληκτος και τους είπα: «Αποκλείεται, εδώ κάνετε μεγάλο λάθος...»
Τότε αυτά θύμωσαν με τη στάση μου και μου είπαν: 

«Να σε ρωτήσουμε κι' εμείς κάτι σχετικό: Από πότε δημοσιεύονται και κοινοποιούνται στο Διαδίκτυο και αλλού, φωτογραφίες, που δείχνουν την εσωτερική αθλιότητα των φυλακών;»
«Μήπως από τότε που μπήκε στη φυλακή ο .Λαυρεντιάδης;» τους ρώτησα διστακτικά.
 «Μπορεί, ως ένα βαθμό, αλλά εμείς νομίζουμε, από τότε που χρειάστηκαν για να το πληροφορηθεί η αγγλική δικαιοσύνη και να το χρησιμοποιήσει σαν δικαιολογία απαγόρευσης της έκδοσης στην Ελλάδα του ζεύγους Γριβέα-Βάτσικα!!!» μου απαντούν και με «τάπωσαν»...
 «Μπορείς να ρωτήσεις και τον ίδιο τον Γιώργο, για σιγουριά...» συμπλήρωσαν.

 Κατέβηκα βιαστικά από το βουνό και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην προσπαθήσω να κατανοήσω τα λεγόμενα των πνευμάτων και του Τράγκα, για το τί ακριβώς συμβαίνει...

 Εγώ «Απεταξάμην»... Εσείς;